Había unha vez un reino moi, moi lexano onde reinaba a MAXIA e cada
criatura que alí nacía transformábase ao
pouco tempo nun MAGO o nunha
MAGA. Certo día naceu un coello moi branco e fermoso ao que os seus pais chamáronlle
Cirueliña. Pois Cirueliña tiña as patas moi, moi longas e avergonzábase de
ser tan diferente aos demáis coellos.
Un día de outono, Cirueliña canso de sentírese raro, decidiu cruzar a ponte máxica que separaba a súa cidade máxica das outras cidades e mudouse a outro reino.
Un día de outono, Cirueliña canso de sentírese raro, decidiu cruzar a ponte máxica que separaba a súa cidade máxica das outras cidades e mudouse a outro reino.
No seu novo fogar pronto descubriu cas súas patas longas tiñan un don especial; ademáis de permitirlle saltar moi,
moi alto e espiar todo dende enrriba, se usaba as súas patas para abrazar a alguén,
esa persoa tamén convertíase nun mago. O descubrir os seus poderes, a felicidade o invadiu e escribiu as palabras máxicas para ensinarlles os seus futuros magos:
ABRAZO, ABRAZIÑO, ABRAZÚ, AGORA A MAXIA A TES TI.
ABRAZO, ABRAZOTE, ABRAZÍN, AGORA A MAXIA VOLVE A MÍN.
Como os maestros e as maestras queríamos
abrir unha "fábrica de magos” no centro, convencimos a Cirueliña para que
viñera a visitarnos e nos abrazara a todos… ¡Animádevos a convertivos en
magos! E, para comezar a xogar, dicímoslles a Cirueliña…
ABRAZO, ABRAZIÑO, ABRELATA, QUE ME SALLA O TRUCO E NON META A
PATA.
No hay comentarios:
Publicar un comentario